El Kaouakibi lanceert 'tegenaanval' op haar klokkenluiders: aanslepende zaak is ramp voor Open Vld

Het heeft er alle schijn van dat de saga rond Vlaams Parlementslid Sihame El Kaouakibi nog wel even blijft voortduren. Ze schreeuwt haar onschuld uit en lanceerde, in overleg met haar drie advocaten, een heel zichtbare tegenaanval, door een strafklacht tegen haar klokkenluiders en een verhaal over computerfraude. Zo breidt de zaak maar verder en verder uit. Haar partij Open Vld doet er ondertussen alles aan om afstand te bouwen, en wil het parlementslid nu op “non-actief” zetten. Doordat het gevecht van El Kaouakibi onvermijdelijk nog een tijd gaat duren, dreigt de schade verder op te lopen.

In het nieuws: Een schreeuw van onschuld van El Kaouakibi, én technische uitleg van bij de partij.

De details: Het verhaal krijgt het gehalte van een soapopera.

In een zoveelste episode van het verhaal, komen nu de advocaten van El Kaouakibi, de broers Omar en Mounir Souidi, bekende strafpleiters in het Antwerpse, op de proppen met de juridische en mediatechnische tegenaanval. De boodschap: het Vlaams Parlementslid is geen dader, neen, ze is zelf slachtoffer. Ze dient dus zelf ook een strafklacht in bij het parket.
- “Mevrouw El Kaouakibi heeft dag en nacht gewerkt, samen met verschillende experten op verschillende terreinen, om onderzoek te doen naar wat hier eigenlijk allemaal aan de hand is. Dat heeft enige tijd gekost, wat logisch is.”
- “Maar nu is ze tot de conclusie gekomen dat ze haar advocaten de instructie moest geven om een strafklacht neer te leggen, omdat de valsheid in geschrifte en informaticafraude, waarvoor zij nu bepaalde aanwijzingen heeft gekregen, om nader onderzoek smeken.”
- “Alsook de externe hacking, waarvan zij slachtoffer is geworden.”
- “Het gaat over mensen gelieerd aan Let’s Go Urban, al dan niet als ontslagnemend lid van de raad van bestuur.”
Het is een spectaculaire tegenaanval, nadat drie leden van de eigen raad van bestuur van de vzw Let’s Go Urban naar de ondernemingsrechtbank stapten, op basis van een vernietigende forensische audit, waarbij scherpe vragen waren over een geldstroom van bijna 350.000 euro richting de vennootschappen van El Kaouakibi.
Ten gronde gaven de advocaten geen uitleg bij dat dossier, de vragen over die bedragen blijven dus.
Ook El Kaouakibi zelf ging communicatief in de tegenaanval, op Facebook. Maar ook zij verschaft geen details over de geldstromen zelf.
- “Vooreerst wens ik me oprecht te excuseren voor de radiostilte aan mijn zijde. Ik zit zelf gewrongen tussen mijn wil om me publiek te verdedigen, en de juridische aanbeveling om pas te communiceren als het dossier juridisch klaar is.”
- “Nooit ofte nimmer heb ik subsidiemiddelen op onrechtmatige wijze aangewend. Laat dat duidelijk zijn.”
- “Het doet me pijn dat er mogelijk fouten werden gemaakt in de werking van mijn ‘kindje’, waarvan ik oprichter en mede- maar niet de enige bestuurder ben.”
- “Ik heb tijdens dit intensieve onderzoek verschillende zaken ontdekt die mij ertoe leiden om over te gaan tot de neerlegging van een strafklacht in handen van de onderzoeksrechter.”
- Opvallend: enkel over de keuken, aangekocht op kosten van de vzw, maar aangetroffen in de vennootschap van El Kaouakibi, reageerde ze wel in detail. Die keuken was dan ook uitgegroeid tot een symbool in heel de saga. “Het gaat om een tweedehands industriële mobiele keuken die de vzw heeft aangekocht voor het toen nog nieuw te bouwen Urban-center. (…) De keuken staat nu tijdelijk opgeslagen, tot het nieuwe center opgeleverd is.”
Met de tegenaanval is alvast één zaak zeer duidelijk: El Kaouakibi zal niet zomaar in stilte van het podium verdwijnen. De garantie op nog een hele reeks episodes in het feuilleton, zowel juridisch als media-technisch, is verzekerd:
- Volgende week al is er de zitting in de handelsrechtbank: daar vecht ze de aanstelling van een voorlopige bewindvoerder bij haar vzw aan. Dat levert al een eerste inzage op ten gronde.
- Meer dan vermoedelijk zijn een aantal (oud-)medewerkers betrokken in het verhaal, net als de voormalige bestuurders die naar de rechter trokken: niemand van hen doorbrak de radiostilte, maar de kans is erg groot dat dat wel gebeurt straks. Dan barst een media-oorlog los.
- Er is het onderzoek van de stad Antwerpen, die voor miljoenen subsidies gaf. Het betrokken bestuur zal niet nalaten daar het gaspedaal in te duwen over het onderzoek dat men voert naar de geldstromen van de vzw.
- Tenslotte, zwaarst van al, is er het strafonderzoek door het parket. De speurders daar hebben de meest straffe middelen om mogelijke fraude te onderzoeken. En alle etappes in de gerechtelijke molen kunnen telkens opnieuw leiden tot media-aandacht.
Kortom: de hele affaire dreigt nog maanden, mogelijk jaren, op geregelde tijdstippen nieuwe aandacht te genereren. Met een focus op de persoon van El Kaouakibi, maar onvermijdelijk ook op Open Vld, tot nader order haar partij, die er erg veel voor over had om haar aan boord te halen.

The big picture: Bij Open Vld is het op zoek gaan naar een methode om de schade te beperken.

De partijleiding zette de afgelopen dagen alle zeilen bij om weer meester te raken over de situatie. Dat uitlekte dat El Kaouakibi via haar vennootschap erg grote sommen steun van de partij kreeg, in ruil voor haar komst naar Open Vld, bracht voorzitter Egbert Lachaert in een bijzonder netelige situatie, en de partij in crisis.
Zelfs premier Alexander De Croo (Open Vld) kreeg in de Kamer gisteren bijtende commentaar van de retorisch sterke Raoul Hedebouw (PVDA). Die deed het op z’n gekende populistische manier, maar het hakte er wel in: “Wat is dat nu met geld en de politiek? Wat is dat nu toch?”, zo wierp hij in het halfrond de premier voor de voeten.
Om weer meester te worden van de situatie had Lachaert enkele dagen nodig. De defensie werd rond twee zaken opgebouwd. Enerzijds bouwt men afstand tussen El Kaouakibi en de partij, door haar voorlopig te schorsen, of “op non-actief” te zetten. Dat is normaal een hoogst gevoelige operatie voor de statutaire commissie, maar na een telefoongesprek met het parlementslid zelf, stemde die daarmee in. Dat maakt de procedure een formaliteit.
Tegelijk moest de partij de nodige transparantie verschaffen over de geldstromen tussen El Kaouakibi haar vennootschappen en de partij. Na wat puzzelwerk kwam gisteren het antwoord. Er is in totaal voor 103.000 euro gefactureerd door de vennootschappen van het Antwerpse Vlaams Parlementslid:
- Eén factuur van 20.000 euro ging over het voeren van zuivere propaganda voor de kiescampagne: filmpjes, persoonlijke branding en het ondersteunen van het persoonlijk verhaal. Niet alles hoefde aangegeven te worden, maar dat verklaart de 18.000 euro aan ‘persoonlijke uitgaven’ in haar officiële aangifte van verkiezingsuitgaven.
- Een tweede factuur van 33.000 euro gaat over het betalen van een persoonlijke medewerker, “ter ondersteuning van Sihame”. Die twee bedragen samen zijn de fameuze 50.000 euro die haar beloofd was door de partij, als persoonlijke steun in de rug bij haar overstap naar de politiek. Deze uitgaven komen niet voor in de aangifte voor de verkiezingsuitgaven.
- Tenslotte is er nog een factuur van 50.000 euro, waarbij het pr- en reclamebedrijfje van El Kaouakibi puur als productiehuis en leverancier zou opgetreden zijn in de kiescampagne van 2019, voor Open Vld.
- Hierbij zijn filmpjes gemaakt voor onder meer Bart Somers, Willem-Frederik Schiltz, Marianne Verhaert, Christian Leysen en El Kaouakibi zelf, volgens een partijbron. Dit bedrag werd dus uitgesmeerd, samen met een heel pak andere kosten, op de ‘gezamenlijke campagne-uitgaven’ van al die kandidaten, en niet enkel El Kaouakibi. Vandaar dat in de aangifte van El Kaouakibi een totale waarde van 35.000 euro ook ‘gezamenlijke campagnes’ opduikt.
Een uitzonderlijke inkijk dus, in de financiële kookpotten van de partij voor de kiescampagne van 2019. Maar Open Vld kon niet anders, nadat de roep om transparantie vanuit de eigen basis steeds luider klonk. Daarmee heeft Egbert Lachaert opnieuw een horde genomen, om alvast dat aspect van de crisis rond El Kaouakibi onder controle te krijgen. Het oogt dan al niet fraai, een nieuw partijlid dat zelf meer dan 100k factureert aan haar hoofdkwartier, illegaal was het allemaal niet.
Maar of die firewall zal volstaan om geen verdere schade op te lopen in de zaak, is voor de partij lang niet gegarandeerd. Zeker als straks de advocaten van El Kaouakibi, of het parlementslid zelf, met nog meer spectaculaire wendingen en verklaringen in het dossier komen.
Overigens reageert El Kaouakibi zelf op de verduidelijkingen van haar partij op Facebook, met volgende commentaar: “Blij dat dit uitgeklaard is. Alles integraal naar ondersteuning campagne gegaan.”
Dat laatste is een vreemd statement, ogenschijnlijk in tegenspraak met dat van de partij: de 33.000 euro die betaald is voor een medewerker, en gefactureerd vanuit haar eigen vennootschap, wordt door Open Vld en ook volgens haar officiële aangifte nu net niet gezien als uitgaven die deel waren van de kiescampagne.

Dan toch: Er komt nu een parlementair debat over de ‘Pandemiewet’.

De premier, Alexander De Croo (Open Vld), heeft nu toch de stap gezet om naar het Parlement te gaan met de zogenaamde coronawet of ‘pandemiewet’, zoals de regering het graag zelf noemt.
Al maanden klaagt de oppositie steen en been dat er geen deftige democratische controle is op de manier waarop de regering de crisis aanpakt. Door dat telkens met ministeriële besluiten te regelen, op basis van een wet die eigenlijk geschikt is voor een brand of een bomaanslag (een heel tijdelijke ramp dus), rammelt het hele proces.
In de Kamer gisteren kreeg De Croo een batterij vragen. Want nadat hij eerder twijfelde of het wel verstandig was om zo’n wet voor corona te maken, wegens juridisch wat gevaarlijk om en cours de route te veranderen van rechtsbasis, komt er nu dus toch een pandemiewet. Maar daarvoor trekt de regering met het ontwerp éérst naar de Kamer, dat normaal pas gebeurt na advies van de Raad van State. “Het is uitzonderlijk vroeg dat we naar het Parlement komen”, zo pochte de premier. Die onderstreepte opnieuw dat de juridische basis van de MB’s perfect was, “maar dat er in het politiek-maatschappelijk debat toch nood aan is, om dat toch via het parlement te doen.”
Hij gaf nog mee dat dat al eind februari in de Commissie van de Kamer kan, of ten laatste begin maart. Dan zou de wet nog in deze pandemie kunnen gebruikt worden, al stellen insiders dat in twijfel.
“U bent wel uitzonderlijk, u kan ons dit als het achtste wereldwonder verkopen, maar dit is toch wel de norm, dat er naar de Kamer gekomen wordt”, zo sneerde François De Smet van DéFI.
Ook N-VA beaamde dat: “Als u nu zegt dat wij vroeg betrokken worden, is dat toch wel heel relatief. Al in oktober was het Hof van Beroep duidelijk dat die wet waar u zich nu op baseert, voor de civiele veiligheid, niet geschikt is om een pandemie aan te pakken”, zo stelde Peter De Roover, fractieleider van N-VA.
Ook oud-minister van Justitie Koen Geens kietelde de premier wat, en wees op het oude gezegde, dat het “enkel het voorlopige is hetgeen dat altijd blijft duren”. Hij wil vooral dat de wet er zo snel mogelijk komt, zodat ze nog in deze crisis kan gebruikt worden. ”We moeten toch een paar binnenbochten nemen, anders gaat ze niet in voege raken.”

Relance: Opnieuw een btw-verlaging voor de horeca. Duur, maar ook effectief?

Het is een evergreen ondertussen bijna: subsidies hier, fiscale cadeautjes daar, de relance is volop bezig… Of de grote sommen aan publiek geld die daarbij gespendeerd worden allemaal zo nuttig besteed zijn, is maar de vraag.
Gisteren was het de beurt aan minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V), die opnieuw de btw op restaurant- en cateringkosten voor de horeca verlaagt van 21 naar 6 procent wanneer cafés en restaurants mogen heropenen. Dat kondigde hij aan in de Kamer.
Daar werd erop gewezen dat er nog steeds de vaste kosten zijn voor vele ondernemers in de horeca, maar dat er nul inkomsten zijn. Door de maatregelen tegen de pandemie zijn cafés en restaurants nog altijd verplicht dicht.
Van Peteghem heeft nu een aantal voorstellen klaar om de sector verder te ondersteunen, ten eerste dus die btw-korting. De vorige maatregel was immers geldig tot 31 december, ook al was de horeca al vanaf oktober dicht.
Het gaat om een erg dure maatregel, die ook omstreden is. Onder meer relancespecialist en econoom Gert Peersman onderstreepte dat in het verleden. Hij wees erop dat de ‘winst’ van die maatregel grotendeels bij bierbrouwers zoals AB Inbev en ook bij de consumenten zelf zal terecht komen. Werkgelegenheid of structurele verbetering van de economie creëert de maatregel niet. Het is dus gewoon een erg inefficiënte manier om met belastinggeld te smijten. Niet de enige uiteraard, in deze periode van extreme overheidsuitgaven.
De federale regering maakt zich ondertussen op voor een begrotingscontrole. Die oogt rampzalig. De tekorten lopen enorm op: België is na Spanje koploper in de EU. En de onzekerheid over de economische ontwikkelingen de komende tijd, maakt het er niet makkelijker op. Zeker nu in heel de EU de vaccinatiecampagnes één grote ramp blijken, is er geen fundament om te spreken van een hersteld economisch vertrouwen.

Opvallend: Rudi Vervoort (PS) gaat niet opzij als minister-president.

Het gonsde al maanden van geruchten, dat de Brusselse regeringsleider Rudi Vervoort (PS) vervroegd zou worden vervangen. Dat Vervoort niet langer de ‘sterke man’ is bij de Brusselse PS, is al langer een feit. Hij moet de macht delen aan de top, met Brusselse Burgemeester Philippe Close én met Ahmed Laaouej, de fractieleider van de PS in de Kamer en de voorzitter van de PS in Brussel.
Die ongemakkelijke machtsdeling leidde al langer tot spanningen. En dus circuleerden er scenario’s waarbij Close vervroegd zou doorschuiven naar de hoogste post, baas van de Brusselse regering. Dan zou meteen Karine Lalieux (PS), de huidige minister van Pensioenen, klaarstaan om in Brussel stad de fakkel als burgemeester over te nemen.
Al vorige maand ontkende de PS-baas Paul Magnette dat scenario: hij bevestigde z’n vertrouwen in Vervoort. Die komt nu zelf naar buiten in La Libre, om daar ferm te stellen “dat hij nadenkt om opnieuw te kandideren in 2024”. Met andere woorden: “I’m here to stay”. Die publieke bevestiging is het signaal dat vooral intern moet gelezen worden: aan een exit één jaar voor de verkiezingen, om iemand anders te laten inschuiven als PS-kopman, daar doet Vervoort dus niet aan mee.
De PS wordt in Brussel ferm bedreigd door Ecolo en Groen, die steeds meer oprukken, hun stempel alvast communicatief op het beleid drukken, en de machtspositie als eerste politieke familie van de hoofdstad willen claimen. Daar staat dus een beetje een verdeelde PS tegenover.

Ook genoteerd: Vlaams Belang-Kamerlid Dries Van Langenhove moet naar de rechter voor het aanzetten tot haat en het verkopen van een verboden wapen.

Het parket van Oost-Vlaanderen wil negen leden van Schild & Vrienden vervolgen, na een onderzoek naar aanleiding van de reportage van Pano over de extreme studentenorganisatie. De journalisten legden daarbij honderden berichten bloot die racisme, antisemitisme, seksisme en geweld verheerlijkten.
De negen zullen zich nu meer dan waarschijnlijk moeten verantwoorden voor inbreuken op de antiracismewet, sommigen ook voor negationisme of verboden wapens.
Maar alles draait natuurlijk rond de voormalige leider Dries Van Langenhove, die vandaag in de Kamer zetelt voor Vlaams Belang. Zijn onschendbaarheid zal worden opgeheven in het dossier, en hij moet vermoedelijk voor de rechter verschijnen voor “het aanzetten tot haat” en “het verkopen van een verboden wapen”.
Speurders ontdekten in het onderzoek dat de groep een grote kuis hield in haar berichten, na het uitlekken van het nieuws, zo bericht De Morgen. “Alle referenties met jews, jew, jood, joden zijn weg. Niks antisemitisch meer. Neger ook”, zo werd er naar elkaar gestuurd.
Van Langenhove zelf ontkende altijd staalhard elke betrokkenheid. Hij is vast van plan zijn “onschuld aan te tonen”, net als El Kaouakibi dus.