Groeten Uit draait vanavond om Willy Sommers en wordt om 20 uur 35 uitgezonden op VTM. Sommers wordt samen met zijn gezin een weekend lang ondergedompeld in de tijdsgeest van 1964, het jaar waarin hij 12 was. Ze worden in een huis gedropt dat volledig ingericht is zoals toen en ook de muziek, gadgets, outfits, kapsels en tv-programma’s komen aan bod. Hoog tijd dus voor een gesprek met Willy Sommers.

Hoe gaat het met je?

Willy Sommers: “Goed gezien de omstandigheden, maar ik mis het optreden erg. Ik heb eens in mijn agenda gekeken, mijn laatste optreden was op 6 maart en zeker tot eind juni vallen er al 60 optredens weg. Het is niet gemakkelijk, ook niet voor de muzikanten.”

Wat mogen we verwachten van jouw aflevering van Groeten Uit?

Willy Sommers: “Het gaat over het jaar 1964, toen was ik 12 jaar. Het waren leuke opnames, we droegen de kleren van toen en trokken naar een huis dat volledig ingericht was in de stijl van toen. Dat was toch wel een flashback voor mij. Ik zag ineens weer mijn jeugd voorbij flitsen met onder andere de televisieprogramma’s uit die tijd. Mijn zoon wordt 14 en mijn dochter 18. Zij kennen helemaal niets uit die periode. Mijn zoon wist bijvoorbeeld niet dat het fototoestel met een ouderwetse flitslamp diende om foto’s mee te nemen.”

(Lees hier ons Groeten Uit-interview met Saartje Vandendriessche.)

Bezige bij

Waar hield jij je als 12-jarige in 1964 mee bezig?

Willy Sommers: “Ik ging naar de muziekschool en speelde voetbal in eerste provinciale bij de ploeg van Itterbeek. Volgens de trainer was ik een talent. Toen ik muziek begon te spelen, zei hij dat ik mijn tijd verspilde met gitaar te spelen in plaats van me concentreren op het voetbal. Ik zat ook bij de KLJ en speelde toneel. Daarnaast zat ik nog bij de fanfare en was ik misdienaar.”

“Ik vond destijds dat ik een job moest zoeken met veel vrije tijd zodat ik al mijn hobby’s nog zou kunnen uitoefenen. Het lag dan ook voor de hand dat ik in het onderwijs zou gaan. Ik heb later regentaat gestudeerd.”

(Lees hier ons Groeten Uit-interview met Sergio Quisquater.)

Beatles-fan

Naar welke muziek luisterde je destijds en heeft de muziek uit die tijd je latere carrière als zanger beïnvloed?

Willy Sommers: “Ik was vooral geïnteresseerd in de rockgroepen van die tijd, waaronder The Beatles, The Rolling Stones en The Kinks. Met mijn bandje in die tijd coverden we vooral nummers van The Beatles en The Stones. We speelden geen enkel Nederlandstalig nummer en waren echt gebeten door de Engelstalige muziek van de jaren ’60.”

Het is algemeen geweten dat je in die tijd moest kiezen tussen The Beatles en The Rolling Stones. Welke band vond jij de beste?

Willy Sommers: “Dat klopt. Ofwel was je voor The Stones, ofwel voor The Beatles. Ik was een Beatles-fan, maar gitarist in de band was een Stones-fan, hij was iets ruiger.”

Liep je destijds met een rocker-kapsel rond?

Willy Sommers: “Ik had altijd lange haren in de Beatles-periode. Met mijn muzikantenlook, lange haren, jeans en T-shirt, mocht ik geen stage lopen in katholieke scholen, omdat ik zogezegd een slechte invloed zou hebben op de leerlingen. Normaal deden leraren in die tijd een kostuum en een das aan. De rock van de jaren ’60 zat in mijn bloed.”

12-jarige chauffeur

Je had destijds ook iets met auto’s?

Willy Sommers: “Klopt, mijn vader handelde in tweedehandswagens. Dankzij hem heb ik altijd een grote passie gehad voor auto’s. Toen ik 12 jaar was, reed ik trouwens al met de wagen. Wanneer mijn vader een auto verkocht, moesten er 20 of 30 wagens uit de garage gereden worden. Ik mocht dat doen, dat was een droom. Ik mocht op zaterdagochtend auto’s gaan verplaatsen. Ik keek daar echt naar uit, voor mij was dat een hoogdag.”

School op zaterdag

Je moest op zaterdag ook nog naar school?

Willy Sommers: “Inderdaad, zaterdag in de voormiddag. Ik ging naar het Sint-Niklaasinstituut in Anderlecht, dat is nu zelfs nog steeds een strenge school. Op het midden van de speelplaats was er een grote, witte lijn getrokken. Aan de ene kant zaten de Franstalige kinderen en aan de andere kant de Nederlandstalige. Je mocht het niet riskeren om over die lijn te komen of het was ambras. Er liep de hele dag een broeder over die lijn en als je daar over kwam, kreeg je bijna een slag in je gezicht. Het was er zeer streng.”

Dat is misschien een iets minder mooi aspect uit de jaren ’60. Maar zijn er ook dingen die we kunnen leren uit 1964? Was alles toen beter?

Willy Sommers: “Ik heb thuis samen met mijn zus een heel fijne opvoeding gekregen. Mama was thuis en moest niet gaan werken, omdat papa zijn garage had. Beleefdheid en eerlijkheid waren zaken die mijn ouders zeer hoog in het vaandel droegen. Ik probeer dat nu ook over te brengen bij mijn kinderen. De essentie blijft wel hetzelfde.”

Toekomstplannen

Wat zijn je toekomstplannen?

Willy Sommers: “Zo snel mogelijk weer optreden. Ik ben trouwens nog steeds elke dag met muziek bezig en ben nieuwe nummers aan het schrijven. Ik heb tijd om op mijn piano of gitaar te spelen en om ideeën op te schrijven. Dit najaar hoopte ik een nieuw album te kunnen maken, maar door de coronacrisis zal dat wellicht pas begin 2021 zijn.” 

“Ik blijf ambitie hebben en ben nog steeds gemotiveerd. Officieel ben ik in pensioen, maar ik kan me niet voorstellen dat ik niks meer te doen zou hebben. Vorig jaar heb ik nog 220 optredens gegeven en nu valt dat in één keer weg. Dat is heel vreemd als je continu de baan op bent. Je mist dat applaus, die waardering.”