Enkele maanden nadat Assassin’s Creed Origins ons weer op heel wat vlakken wist te verbazen, maakt de gamereeks opnieuw een sprong terug in de tijd. Maar dit keer niet op historisch vlak, want Ubisoft brengt een game uit 2014 opnieuw uit met een opgesmukte editie. Assassin’s Creed Rogue, de game die door omstandigheden niet de aandacht kreeg die ze verdiende.

Ze zitten de laatste maanden niet stil bij Ubisoft. Ongeveer gelijktijdig met de release van Far Cry 5 brengen ze ook Assassin’s Creed Rogue Remastered uit. En eigenlijk zijn we nog niet zo lang geleden verwend met een nieuwe titel in de spelreeks. Natuurlijk voelt deze game dan wel een beetje houterig aan, en soms stoort dat zelfs een beetje. Het bewijst hoe snel alles geëvolueerd is en hoe streng we in 2018 geworden dankzij een paar pareltjes van games.

Nieuwe consoles

In 2014 zaten we in de schakelperiode tussen de oude consoles en de consoles van de nieuwe generatie. Spelcomputers waren nooit zo krachtig als de Playstation 4 en de Xbox One. Intussen zijn die consoles nog een beetje sterker geworden. Voor de sport zou je eigenlijk nog eens op een oude Playstation 3 of een Xbox 360 moeten spelen. Als we destijds nog een beetje voorzichtig waren om de vooruitgang een revolutie te noemen, dan gaan we dat in omgekeerde richting nu wel voelen.

Rogue was een beetje het slachtoffer van die overgang. De game werd enkel op de oude consoles uitgebracht, en intussen stond voor de nieuwe generatie Assassin’s Creed Unity al klaar. Drie heerlijke AC-games later is er al een beetje roest op Rogue gekomen, dus gaf Ubisoft de game een nieuw laagje verf, zodat het spel eindelijk de sprong naar de grote consoles mag maken.

Voor wie het spel gemist heeft? Weet je nog toen je in Assassin’s Creed Origins met een schip op zee oorlogje mocht gaan spelen? Wel, daar dachten we aan terug toen we Rogue begonnen testen. In dit geval heb je natuurlijk wel kanonnen om andere schepen tot zinken te brengen. Als Shay Patrick Cormac neem je het roer van het schip over en jij mag dus over de Amerikaanse koloniale wateren varen. Het voelt allemaal iets meer voorgekauwd aan dan bij de recente AC-games, maar dat is uiteraard niet meer dan normaal.

Schitterende graphics

Terwijl je vaart, zingt je bemanning allerlei oude liedjes. Die kan je tijdens het spel ook vrijspelen. Wanneer je aanmeert, heb je gelukkig een soort automatische piloot die de besturing van het schip overneemt. Maar daar zitten ook de kleine frustraties die tonen dat een game als Rogue vandaag niet meer mee zou kunnen. Probeer maar eens op de oever te geraken, de helft van de tijd valt je personage in het water. Zonder twijfel was het betere klimwerk vier jaar geleden nog vrij indrukwekkend, maar vandaag zijn we al zoveel meer gewend.

Natuurlijk mogen we niet vergeten dat we hier met een opgekuiste game te maken hebben en moeten we dat soort aspecten in z’n tijdsgeest bekijken. Waar Rogue echt mee uitblinkt zijn de graphics. Die ogen zo bijzonder mooi dat je weinig verschil merkt met moderne games. En op zee biedt het spel toch iets wat we in recente games niet meer gekregen hebben.

Ook wel bijzonder is het feit dat je hier met een Tempelier speelt. Cormac is namelijk een voormalige assassin die jaagt op zijn voormalige broeders. Het is eens wat anders.

Conclusie: 7,5/10

Alleen bij geweldige gamereeksen kan je oude spellen opsmukken en er opnieuw mee scoren. Met veel respect hebben we Rogue Remastered aan onze PS4 gegeven. Dat een game dan stand weet te houden, is bijzonder sterk. Tegelijkertijd merk je heel goed waarom we om de zoveel jaar een nieuwe console moeten aanschaffen. Stel dat Rogue een nieuwe game was, dan zouden we veel strenger in onze beoordeling geweest zijn.

Of je Rogue nu echt opnieuw moet spelen als je dat vier jaar geleden al gedaan hebt? Daar zijn we zelf niet uit geraakt. Maar als je de game gemist hebt, en fan bent van de Assassin’s Creed-reeks, dan ga je er een heel mooie game aan hebben om de leegte na Origins op te vullen. Dit is de herkansing die Rogue als game echt wel verdiende.