Iedereen die af en toe naar het nieuws kijkt, kent hem wel: professor Jan Tytgat van de KU Leuven, een autoriteit in de toxicologie. Onlangs legde hij het land uit hoe gevaarlijk dat goedje fipronil in onze eieren nu juist is. Tytgat wordt internationaal bewierookt, maar zijn oversten verwijten hem mediageil te zijn. De professor laat weten dat hij “alsmaar meer tegengewerkt wordt binnen de KU Leuven” en zegt dat hij ooit zelf rector wil worden en komaf maken met de interne strubbelingen binnen de universiteit.
Professor toxicologie Jan Tytgat was de jongste dagen all over the news. Bij zowat elk artikel of nieuwsitem over de met fipronil besmette eieren werd, gaf de professor duiding. “Maatschappelijke duiding geven, ik doe dat graag”, zegt hij in de kranten van het Mediahuis. “Meer nog, het is noodzakelijk, uitleggen aan de mensen waarom het Voedselagentschap en de ministers tekortschieten.”
Tytgat wordt internationaal geroemd om zijn wetenschappelijke publicaties en in heel Vlaanderen is krijgt hij lof voor zijn begrijpelijke verduidelijkingen. Maar afgelopen weekend is hij op vakantie vertrokken. Tytgat zou alsmaar meer tegengewerkt worden binnen zijn eigen faculteit. Zijn departementshoofd en decaan zouden hem zijn “publiek succes” niet gunnen. Tytgat wordt verweten mediageilheid te zijn. De voormalige rector Rik Torfs kreeg ook meermaals diezelfde kritiek.
Interne tegenwerking
“Op een vergadering is letterlijk gezegd dat ik meer uit de media moet blijven”, zegt Tytgat. “Onbegrijpelijk vind ik die kritiek. Wat is het alternatief? In onze ivoren torens blijven zitten? Wij worden betaald met belastinggeld, dan lijkt het mij evident dat we onze kennis aangrijpen om maatschappelijke duiding te geven. Doe ik mee aan De Slimste Mens of geef ik commentaar over elk wereldprobleem? Neen. Ik geef uitleg over mijn beleidsdomeinen, meer niet. Het is heel gek. Ik krijg mails van gewezen rectoren om mij te bedanken omdat ik de universiteit zo op de kaart zet. En binnen mijn eigen departement is er enkel afgunst.”
De anders zo bedaarde Tytgat is boos: “Men probeert mij het leven zuur te maken. Ik probeer mijn opvolgers klaar te stomen, maar krijg geen budget. Ik ben een eenmansbedrijf en herinvesteer zelf het geld dat ik factureer voor mijn expertises in het loon van mijn medewerkers. Zij hebben noodgedwongen een precair statuut of worden bewust weggeplukt door mijn bazen om les te geven.”
Toch laat Tytgat zich niet doen. “Als ik morgen stop, dan is het met mijn dienst gedaan”, zegt hij. “En dat is zonde. Het is puur overleven. En wie denkt dat op tv komen helpt voor het binnenhalen voor meer fondsen om wetenschappelijk onderzoek te verrichten, heeft het mis. Het is net het omgekeerde.” ‘Pestgedrag’, zou je denken, maar dat woord wil Tytgat zelf niet gebruiken: “Het zal mij kwalijk genomen worden dat ik zogezegd de vuile was buiten hang, maar ik heb intern al vaker mijn frustratie geuit.”
Departement: “Goedkope kritiek”
Departementshoofd Arthur Van Aerschot zegt dat Tytgat “al twintig jaar gretig botst met beleidsmakers”. “We nemen akte van zijn goedkope kritiek, maar gaan de polemiek niet in de kranten voeren”, klinkt het.
Met deze move hoopt de professor de nieuwe rector Luc Sels te bereiken. “Ik wens hem alle succes de komende jaren”, zegt Tytgat. “Laat dat duidelijk zijn. Maar als ik vaststel dat de zaken de komende vier jaar niet veranderen, dan probeer ik zelf rector te worden. Dat is niet langer een geheim. Heel wat collega’s zeggen dat ik dringend moet participeren aan die verkiezingen. Wie kritiek uit op het beleid, moet misschien zelf het beleid in.”
