Wetenschappers hebben gewaarschuwd dat er een aanzienlijke kans bestaat dat in de komende tien jaar iemand wordt gedood door een raket die terug op aarde valt, zo valt te lezen in een nieuwe studie die maandag werd gepubliceerd in Nature Astronomy. 

Onderzoekers schatten het risico dat een vallend voorwerp iemand in het komende decennium zal doden op bijna 10 procent. “Het is een statistisch laag risico, maar het is niet te verwaarlozen en het neemt alleen meer verder toe”, aldus hoofdauteur Michael Byers van de University of British Columbia. 

Dit gebeurde bijna in 2020, toen een 12 meter lange pijp en overige brokstukken van China’s Long March 5B-raket neervielen in Ivoorkust. Er raakte niemand gewond.

30 jaar aan gegevens onderzocht

Raketten zijn gebouwd om gedurende hun vlucht gecontroleerd uit elkaar te vallen. Denk hierbij aan lege brandstoftanks, boosters en andere onderdelen die alleen tijdens de lancering nodig zijn. Een deel hiervan komt in de ruimte terecht, terwijl andere stukken terug op aarde vallen. Daarom worden de meeste lanceringen in de buurt van de kust gehouden, zodat raketafval veilig in de oceaan valt.

Voor hun studie hebben de onderzoekers 30 jaar aan satellietgegevens gebruikt, om te berekenen hoe groot de kans is dat er slachtoffers vallen door ruimteafval. Als de huidige praktijken worden voortgezet komt dit getal uit op 10 procent, waarbij ze opmerkten dat het aantal raketlanceringen echter snel toeneemt.

Bovendien blijkt uit het onderzoek dat mensen op het zuidelijk halfrond meer risico lopen op dergelijke inslagen. Raketlichamen zullen eerder neerkomen op steden als Jakarta, Dhaka en Lagos, dan op New York, Peking of Moskou.

“Dit probleem is oplosbaar”

Momenteel zijn er geen verdragen die betrekking hebben op de terugkeer van raketlichamen. Volgens Byers en zijn collega’s is er een kloof tussen de geavanceerde technologieën die worden gebruikt om deze ruimtemissies tot stand te brengen en de daaropvolgende verwaarlozing van de manier waarop raketten weer op aarde terechtkomen.

“Dit probleem is oplosbaar met politieke wil en de huidige technologie”, zo concludeert Byers. Eén oplossing bestaat erin motoren te hebben die kunnen herontbranden om de raketlichamen naar afgelegen oceaangebieden te leiden. Ook kunnen nationale regeringen nieuwe normen opstellen voor lanceringen op hun grondgebied, zeggen de onderzoekers.

Recentelijk bleek uit een nieuwe studie dat de vervuiling van raketten de menselijke gezondheid op aarde aantast. De resultaten lieten zien dat uitlaatgassen van raketten een verrassende hoeveelheid koolstofgassen over meerdere niveaus van de atmosfeer dumpt. “Deze hoeveelheid is gelijk aan de hoeveelheid die wordt uitgestoten door ongeveer 69 auto’s gedurende een heel jaar in het Verenigd Koninkrijk”, schreef Dimitris Drikakis, natuurkundige aan de Universiteit van Nicosia.

(ns)