Conner Rousseau is nog maar net voorzitter van sp.a geworden. Maar nu al duikt een belangrijker vraag op: blijft hij in het Vlaams Parlement zetelen?

In het nieuws: Het fameuze cumul-verbod van de sp.a ligt intern onder vuur. Want de integrale fractie van sp.a in het Vlaams parlement heeft unaniem aan de nieuwe sp.a-voorzitter Conner Rousseau gevraagd om toch maar te blijven zitten in dat Vlaams parlement. Een belangrijk precedent, dat vooral met gezond verstand te maken heeft: de slinger was te ver doorgeslagen in het verbod van de partij om mandaten te combineren.

Tussen de regels: Het principe ‘één persoon, één mandaat’ was het grote stokpaardje van John Crombez, de vorige voorzitter van sp.a. Voor hem was het een methode om machtige lokale baronnen van de sp.a terug te duwen, en hen niet langer zowel burgemeester of schepen als parlementslid te laten zijn. Een vorm van “politieke hygiëne”, zo legde hij z’n partij op. Die aanvaarde met grote meerderheid het cumulverbod. Maar meteen gaf Crombez ook zelf het goede voorbeeld: hij nam ontslag uit het Vlaams parlement.

De effecten: Dat verzwakte de positie van de voorzitter uiteindelijk toch. Die is dan niet aanwezig in politieke debatten in een halfrond, kan niet tussen komen. Hooguit kon Crombez dan afzakken naar de camera’s van Villa Politica, wat hij toch regelmatig moest doen, om z’n zegje te kunnen doen. Crombez zelf voelde overigens al aan dat het verbod kraakte: hijzelf vroeg een uitzondering aan na de verkiezingen van 26 mei, om toch maar Kamerlid te kunnen blijven én voorzitter. Die laatste post ging hij in principe laten aan iemand anders, maar helemaal duidelijk was dat deze zomer niet. Toch kreeg hij die uitzondering.

En nu: De fractie van sp.a heeft Rousseau unaniem gevraagd om dus te blijven zitten. Logisch, ze kunnen de verbale kracht van de jonge voorzitter gebruiken. Meteen wordt Hannes Anaf, ook een jong talent van de socialisten, naar voor geschoven als logische nieuwe fractieleider. Het duo Rousseau-Anaf kan meteen een heel nieuw gezicht geven aan de oppositie in het Vlaams parlement. In dat opzicht is Bruno Tobback (sp.a) compleet niet geloofwaardig: hij is veel te veel een man van het verleden, niet de toekomst.

The big picture: De beslissing opent meteen wel heel het debat binnen de partij over het cumulverbod. Dat blijkt in praktijk echt niet evident, zeker voor de kleinere sp.a-afdelingen. Een lokale schepen, die bijvoorbeeld geen provincieraadslid meer mag zijn: in een kleine gemeente heeft de sp.a gewoon niet zo heel veel kopstukken. En een succesvol schepen in een kleinere stad of gemeente (zoals bijvoorbeeld Anaf zelf, als schepen in Turnhout), die ontslag moet nemen om parlementslid te kunnen worden, dat betekent een serieuze aderlating voor die lokale afdeling. Op termijn lijkt het verbod niet houdbaar voor de partij. Rousseau kan zich er makkelijk vanaf maken: hij wil sowieso meer basisdemocratie bij de sp.a. De regel kan dus makkelijk voorgelegd worden aan de leden, die dan maar moeten beslissen of het verbod blijft gelden.