Dankzij een nieuwe techniek kunnen wetenschappers voortaan deeltjes microplastic en nanoplastic vinden in menselijke organen. Dat deelden wetenschappers mee op het congres van de Amerikaanse Chemie Organisatie.

De hele planeet is vervuild met microplastics: van de ijskappen en de Alpen tot de diepste oceanen. Het is ook geweten dat mensen de kleine deeltjes via voedsel en water consumeren en inademen. Wat de mogelijke gezondheidsgevolgen daarvan zijn, weten ze nog niet.

Amerikaanse onderzoekers hebben nu ook een manier gevonden om de kleine plastic deeltjes te kunnen opsporen in het menselijk lichaam. Dat meldt The Guardian.

Minuscule deeltjes

Om hun techniek te testen, injecteerden de wetenschappers deeltjes van microplastic (met een diameter kleiner dan 5 mm) en nanoplastic (kleiner dan 0,0001 mm) in 47 long-, lever-, milt- en nierweefsels. Met zo’n kleine deeltjes werken is normaal erg moeilijk maar de wetenschappers konden een succesvolle methode ontwikkelen. De resultaten toonden aan dat in elk onderzocht weefsel er plastic terug te vinden was.

De wetenschappers zeggen dat hun techniek andere onderzoekers in staat stelt om de impact van vervuiling wereldwijd vast te stellen. “Het zou naïef zijn om te denken dat er overal plastic is, behalve in ons lichaam”, zegt Rolf Halden van de Arizona State University tegen The Guardian. “Nu bieden we een onderzoeksmanier aan om het onzichtbare op te sporen, hoewel het niet zichtbaar is met het blote oog.”

Met de ontwikkelde methode kunnen de onderzoekers tientallen soorten plastic identificeren, waaronder polyethyleentereftalaat (PET) dat in plastic drankflessen wordt gebruikt en het polyethyleen dat in plastic zakken wordt gebruikt.

Plastic in ons lichaam

De impact van plastic op onze gezondheid is nog niet gekend. Eerder is wel de schade van microplastics bij zeedieren gebleken. Blootstelling aan de kleine deeltjes zou een verband hebben met onvruchtbaarheid, ontsteking en kanker.

“We willen geen paniek zaaien, maar het is verontrustend dat deze niet-biologisch afbreekbare materialen in het menselijk weefsel terecht komen en zich daar kunnen ophopen zonder dat we de impact ervan kennen”, zei mede-auteur Varun Kelkar.

Verder onderzoek

Met de nieuwe methode hopen de wetenschappers deuren te openen voor nieuw onderzoek. “Als we beter zicht hebben op hoeveel stoffen er in onze weefsels zitten, kunnen we epidemiologische studies uitvoeren om het effect op de menselijke gezondheid te bestuderen. Op die manier kunnen we de potentiële gezondheidsrisico’s in kaart brengen.”

Naast de deeltjes microplastic vonden ze in alle proefmonsters ook de chemische stof Bisfenol A terug. Die schadelijke stof wordt voornamelijk gebruikt bij de productie van kunststoffen. Het Amerikaanse Beschermingsinstituut maakt zich zorgen om de aanwezigheid van de stof wegens de impact op het menselijke lichaam. Zo kan het onder meer de ontwikkeling en voortplanting aantasten.