Zanger Jason Butler zette enkele jaren geleden een punt achter zijn succesvolle band Letlive om een nieuw, loodzwaar project op te starten. De supergroep Fever 333 klinkt muzikaal even sterk als zijn voorganger, maar er is meer ruimte voor experimenteren. Bovendien steunt Fever 333 bij elk groot concert, dat ze spelen, een lokaal goed doel. Wij spraken met zanger Jason Aalon Butler en gitarist Stephen Harrison vlak voor hun show op Graspop.

Dit is jullie eerste keer op Graspop. Hoe bevalt het?

Fever 333: “Het is cool. We hebben Architects gezien. Ze klonken zo goed en luid, fantastisch. Zij zijn veruit één van de beste bands in het genre, zonder twijfel.”

Jullie hebben de cijfers “333” op jullie kleren staan. Wat betekent dat?

“Dat staat voor de 3 C’s. De ‘C’ is de derde letter van het alfabet. Het staat voor Community, Charity en Change. Dat is waarop dit project gebaseerd is.”

Debuutplaat

Jullie debuutplaat ‘Strength in Numb333rs’ is uit sinds januari. Hoe zijn de reacties tot nu toe?

“Goed, we hebben veel geluk. We hebben onze gedachten op papier gezet. De muziek en onze boodschap gaan hand in hand. We hebben het eerder al over de drie C’s gehad. Stephen (Harrison, gitarist, red.) is een zwarte man uit Amerika, Jason (Aalon Butler, zanger, red.) is ambiguously ethnic.” 

“Aric Improta (drummer, red.) heeft ons getoond hoe je als een gekleurd persoon comfortabel kan zijn in rock en hardcore punk. We proberen een ruimte te creëren voor mensen die lang ondervertegenwoordigd werden in het genre.”

Wat is de concrete boodschap die jullie willen meegeven?

“Macht, je moet snappen dat je veel macht hebt. We oefenen allemaal macht uit op vlak van politiek, maatschappij, seks en onderdrukken elkaar ook. Mensen verkrijgen macht door het van anderen af te nemen. Wij proberen die machtsdynamiek terug in balans te brengen.”

“Als je herinnerd wordt aan de macht die je hebt, zal je meer geneigd zijn om dingen in de wereld te veranderen die je niet leuk vindt. Soms maak je zo’n zware dingen mee dat je je erg klein voelt. Maar je community rond je kan je weer krachtig maken.”

Einde van Letlive

Hiervoor was er Letlive. Waarom heb je de stekker uit dat project getrokken?

Jason: “De idee van Fever 333 is zo specifiek in wat we willen zeggen en bereiken dat het een eigen naam nodig had. Letlive was op het einde niet meer zo actief. Ik heb een punt achter de band gezet en de band achtergelaten met een positief reputatie en met de ideeën die ik er op voorhand aan verbonden heb.”

“Ik wou ook dat het zo zou eindigen. Ik had vanaf het begin erg sterke gevoelens over dit project en we waren meteen vier handen op één buik. We zijn vanaf het begin erg actief, het is zo krachtig. Soms moet je in het leven gewoon luisteren naar je intuïtie. Het enige dat we moesten doen, is het project zo effectief en krachtig mogelijk voorstellen. Ik moest niemand forceren om mee te doen. Daardoor was dit gemakkelijker.”

Activisme 

Soms vergelijken mensen jullie met Rage Against The Machine. Akkoord?

“Dat begrijpen we. Ze hadden een erg politieke boodschap, ze waren gekleurd en speelden crossover muziek. We zijn dankbaar dat die band het pad geëffend heeft voor groepen zoals wij. Zij hebben de krijtlijnen uitgetekend voor dit soort muziek. Ze deden volledig hun eigen ding en dat was zo krachtig. We willen hen eren door ook ons eigen ding te doen.”

Kunnen we stellen dat jullie een activistische band zijn?

“Elk stuk merchandise en elke album dat je van ons koopt, gaat naar een vzw, genaamd Walking in my Shoes Foundation. Tijdens elke grote show die we spelen, steunen we een lokaal goed doel. Dat is onze manier om te bedanken omdat we ergens mogen spelen, maar ook om mensen aan te zetten om zich in te zetten voor hun lokale gemeenschap. Zelfs wereldwijde initiatieven starten op dat niveau.”

“Telkens wanneer je Fever 333 financieel steunt, gaat er een groot deel van dat geld naar het goede doel. Op die manier kunnen we activistisch zijn en toch nog veel touren. Thuis nemen we vaak deel aan protesten, standings en sittings. Stephen heeft thuis veel invloed in de lokale punkscene. Hij gebruik die invloed om mensen wakker te schudden, die zich anders misschien niet bewust zouden zijn van deze kwesties. We zijn dus zeker een activistische band, op zoveel mogelijk manieren.”

Europese festivalcultuur

Is er volgens jullie een verschil tussen een Europees en een Amerikaans publiek?

“Er is zeker een verschil. In Europa geniet metal al lang hoog aanzien. Zelfs Metallica las het tijdschrift Kerrang om interessante bands te vinden. Wij zijn nog steeds aan het spartelen als het daarop aankomt. In de VS zijn we nog maar net aan het ontdekken hoe we metalfestivals moeten organiseren. Die zijn nog niet te vergelijken met een festival als Graspop.” 

“Duizenden mensen op een metalfestival, dat kan je je bij ons niet inbeelden. Bovendien loopt de festivalcultuur van Europa voor op die van Amerika. Jullie staan in de regen naar bands te kijken. Bij ons wordt een festival afgelast bij het minste spatje.”

Optreden in Kavka

Wie zouden jullie zelf graag zien op Graspop?

“Architects, Slayer, Discharge, Municipal Waste en Bleed from Within.”

Wat zijn jullie toekomstplannen?

“In november gaan we op een Europese tour. Op 10 november staan we in Kavka in Antwerpen. We zouden graag Child Focus steunen. Daarnaast zijn we van plan om muziek te blijven schrijven met zoveel mogelijk impact. Als we iets uitbrengen, willen we dat er een reden voor is, dat is ons doel.” 

“Er komen ook een aantal samenwerkingen aan, één met een Londense hiphopartiest en een ander met een EDM-artiest bijvoorbeeld. Onze smaak is erg uitgebreid, we houden gewoon van kunst. Ik weet dat dat als een cliché klinkt, maar whatever. We gaan blijven pushen en gaan onze boodschap zo ver mogelijk verspreiden.”