Dat de thuismatch van Bazart op Pukkelpop een succes zou worden, dat hadden we zo ook wel kunnen voorspellen. Dat er letterlijk honderden meisjes door hun lieven in de lucht werden geheven om ‘Goud’ live te horen zingen, dat hadden we misschien ook niet verwacht. 

“Pukkelpop, we zijn zo blij om hier te zijn”: wat Mathieu Terryn het publiek toeriep na opener ‘Voodoo’ werd duidelijk beaamd door het Hasseltse publiek, dat en masse was afgezakt naar de Main Stage. Vooraan stond het volgepakt, en dat nog bij daglicht om de golden boys van de Nederlandstalige indie-pop te ontvangen. Bij zonsondergang stond het licht perfect voor een uurtje steengoede pop. Wie het daar niet mee eens was, kon elders gaan staan en dat waren er dus niet veel.

‘Voodo’, topsong die het is, galmde over de wei terwijl Terryn het publiek alvast inpakte met een paar retourtjes over de catwalk. Goed overlegd met Oscar and the Wolf had ie ook: hij heeft de moves van een frontstageman met pakken meer ervaring. Bazart had een jaar in de studio gezeten: iedereen snakte naar een stevige portie meeslepende pop, de sfeer zat er al in voor de eerste tonen er goed en wel uit waren.

Is er plaats voor mij?

‘Nacht” was de volgende op het programma, gevolgd door nieuwe single ‘Grip (Omarm me)’. Die blijft live aardig staan en werd, we kunnen niet genoeg benadrukken hoe vaak dit gebeurde, woord voor woord meegelipt door het publiek (oefenen kan je hier). Daarna sprong Terryn verder in ‘Tunnels’, de duizenden verzamelden zongen op verzoek ‘zolang het straks maar overgaat, mijn drang naar overmaat’ mee. ‘Helemaal alleen, vervreemd van iedereen‘, na dat jaar pauze voelde het koor van fans als een warm badje.

De beats van ‘Lux’, eigenlijk ook een topnummer sloten de vervoering allerminst af: ‘Intro’ mocht de spreuk die Bazart uitsprak over het publiek ook al niet breken. Eerlijk, weinig dingen hadden dat gekund. ‘Chaos’ eindigde in een luidop schallende ‘Is er plaats voor mij?‘ Een existentiële schreeuw, een vraag die Bazart en publiek aan elkaar bleven stellen, het hele concert lang. Het antwoord: jazeker, heren Bazart. Daar was de dubbele laag confetti zelfs niet voor nodig.

Goud aan de rand van de zon

Er was ook plaats voor nieuw werk: los van single Grip (Omarm me) kwam ook ‘Intro’ en ‘Onder Ons’ in prachtige tweezang van de nieuwe plaat. Uit de reactie van het publiek kunnen we afleiden dat de volgende meezinger vinden, een fluitje van een cent wordt. Maar of ze ooit het succes van die ene plaat evenaren?

Want ja, ‘Goud’, onvermijdelijke afsluiter van een uitmuntend uurtje pop, moest nog komen. Zonder veel gedraal lanceerde het trio de eerste noten, Kiewit werd gek en Terryn zette het op een lopen door de middengang. Bij de PA kroop hij op het dak en terwijl Pukkelpop met een laatste kreet Bazart uitzwaaide, spoot de gouden confetti een laatste gouden randje aan een concert dat we ons nog lang gaan herinneren. Zoals ze zelf zeggen: ‘Meevalt, als het meevalt op het einde. Oh geloof mij, elk feest duurt hier oneindig.’

Gouden medaille

Terryn keerde nog terug om het publiek te bedanken. Het was omgekeerd: Merci Bazart, de laatste gouden medaille van de Belgen deze zomer gaat naar jullie.